Επανερχόμαστε στο θέμα της νεοσύστατης Λεωφόρου Νιάρχου, του
πιο σύγχρονου δρόμου της πόλης μας με τα πολλά… «αλλά». Και εξηγούμαστε:
1) Η νέα Λεωφόρος Νιάρχου είναι αλήθεια ότι εντυπωσιάζει. Ειδικά όταν τη δει κανεiς από ψηλά. Αν προσέξει όμως τις «λεπτομέρειες», θα διαπιστώσει ότι ο δρόμος με τις οκτώ(!) λωρίδες κυκλοφορίας για τα αυτοκίνητα προβληματίζει πάρα πολύ τους πεζούς. Κι ενώ έχουν γίνει διπλά και τριπλά πεζοδρόμια και μάλιστα μέχρι και στα χωράφια της Πεδινής, ο δρόμος έκοψε στα δύο μια ολόκληρη περιοχή που προσπαθεί πια να περάσει απέναντι από τη μία και μοναδική λειτουργική διάβαση, εκεί όπου υπάρχουν καταστήματα και πολυκαταστήματα. Κι αυτό γιατί η πρώτη διάβαση απέχει από τη δεύτερη κοντά στο ενάμισι χιλιόμετρο!
Δεν θα έπρεπε να υπάρχουν τουλάχιστον άλλες δύο διαβάσεις μεταξύ της τωρινής πρώτης (Jumbo) και της δεύτερης (μετά τον κυκλικό κόμβο του Σκλαβενίτη); Ο δρόμος δεν έγινε, φανταζόμαστε, για να πιάνουν υψηλές ταχύτητες τα αυτοκίνητα ώστε να μην μπορούν να σταματούν στις διαβάσεις. Εκτός αυτού καλό θα ήταν επίσης πριν τις διαβάσεις να υπάρχουν πλαστικά σαμαράκια ή μεταλλικά τακάκια στο οδόστρωμα καθότι τα περισσότερα αυτοκίνητα δεν σταματούν στις διαβάσεις των πεζών.
Ας καταλάβουμε ότι ο νέος δρόμος πρέπει να
εξυπηρετεί αυτοκίνητα αλλά και πεζούς ώστε να εξαλειφθεί το φαινόμενο οι πεζοί
να προσπαθούν να πηδήξουν τα μεταλλικά στηθαία για να περάσουν απέναντι καθώς αρκετός κόσμος μετακινείται καθημερινά στην
περιοχή. Η Περιφέρεια άφησε να εννοηθεί ότι θα κατασκευαστεί και μία
πεζογέφυρα, πράγμα φυσικά θετικό χωρίς
όμως να διευκρινίζεται το πού ακριβώς θα γίνει αυτό και πότε. Όπως είναι όμως
τώρα τα πράγματα, αν έχεις αυτοκίνητο θα
πας, αν είσαι πεζός «την έβαψες», κατά το κοινώς λεγόμενο. Ο δρόμος έχει γεμίσει
μεταλλικές μπάρες και το μόνο που μένει πια είναι τα… διόδια.
2) Εκατέρωθεν του συγκεκριμένου αλλά και στους παράλληλους δρόμους υπάρχουν πολλές φοιτητικές κατοικίες. Οι φιλοξενούμενοι φοιτητές μας λοιπόν, όπως προκύπτει και από δικές τους ανοιχτές επιστολές προς τον τύπο της πόλης, δεν έχουν τη δυνατότητα να κινηθούν άνετα αν δεν διαθέτουν οι ίδιοι αυτοκίνητο. Αν μάλιστα θελήσει κανείς να δει τις στάσεις του αστικού μάταια θα ψάχνει, γιατί πολύ απλά… δεν υπάρχουν στάσεις όπως τις ξέρουμε. Υπάρχουν απλώς σημεία αναμονής του αστικού χωρίς κανένα στέγαστρο και χωρίς κάδους απορριμμάτων!
Εννοείται ότι δεν υπάρχει πουθενά καμία ενημέρωση για το πότε περνάει το αστικό. Και όταν τελικά περάσει, θα σταματήσει πάνω στο ένα ρεύμα του παράλληλου δρόμου αφού το άλλο είναι μονίμως κατειλημμένο από αυτοκίνητα, λειτουργώντας ως πάρκινγκ. Κι οι επιβάτες θα κατέβουν στον δρόμο. Και όμως, ο δρόμος θα έπρεπε να διαθέτει κανονικές στάσεις και το αστικό να σταθμεύει στο δεξί ρεύμα του παράπλευρου δρόμου κανονικά και με ασφάλεια. Φτιάχνουμε δηλαδή μοντέρνους δρόμους και σε άλλα πηγαίνουμε όπισθεν ολοταχώς;
Αμ, το άλλο; Όταν το αστικό βγαίνει από τα Σεισμόπληκτα για να μπει στη Νιάρχου δεν χωράει να πάρει τη στροφή και πατάει και ένα μέρος του ποδηλατόδρομου. Ας ευχηθούμε να μην περνάει ποδήλατο τη συγκεκριμένη στιγμή. Επίσης, σε ένα σημείο κοντά στα τυριά «ΠΑΠΠΑ» επιτρέπεται η έξοδος από τη Νιάρχου αλλά ταυτόχρονα μπαίνουν και αυτοκίνητα από τον παράλληλο δρόμο αφού ο σχεδιασμός του δρόμου το επιτρέπει. Δεν θα έπρεπε εκεί ο δρόμος να μην δίνει τη δυνατότητα να μπεις στη Νιάρχου;
Ακόμη, δεν έχουν προβλεφθεί εσοχές στον δρόμο
για τους μεγάλους κάδους των
απορριμμάτων που απλώς βρίσκονται πάνω στον δρόμο! Οι δε πινακίδες για τις
διαβάσεις των πεζών που μπήκαν με επάρκεια δηλώνουν απλώς τη διάβαση από τον
παράπλευρο δρόμο στον ποδηλατόδρομο. Δεν είναι όμως αυτό το ζητούμενο. Το
ζητούμενο είναι να πας απέναντι χωρίς να χρειαστεί να περάσεις και το ποδήλατο
πάνω από τις μπάρες… Όλα αυτά δεν
πρέπει να αλλάξουν;
Δηλαδή σαν να λέμε, οι φοιτητές -που χρειάζεται να
μετακινούνται δυο και τρεις φορές την ημέρα από και προς το Πανεπιστήμιο- ας
βρουν τον τρόπο. Με λίγα λόγια, ο δρόμος που συνδέει το Πανεπιστήμιο με την πόλη
και περνάει από φοιτητικές γειτονιές γίνεται να μην εξυπηρετεί τους φοιτητές αλλά και όσους μετακινούνται από και προς το Παν/κό Νοσοκομείο;
3)Η καθαριότητα του δρόμου από ποιον και κάθε πότε θα γίνεται; Ήδη μετά τις λίγες πρώτες εβδομάδες λειτουργίας του τα σκουπίδια (ειδικά τα πλαστικά μπουκάλια) είναι πάρα πολλά. Φυσικά την ευθύνη φέρουν οι «πρωτόγονοι» που έχουν μάθει να τα εκτοξεύουν από τα αυτοκίνητα αλλά αφού δεν τιμωρείται κανείς (ελλείψει καμερών κυκλοφορίας), κάποιος πρέπει να καθαρίζει και τον δρόμο. Αλλιώς, πολύ σύντομα θα έχουμε κι εδώ την πρωτιά του πιο βρώμικου νέου δρόμου στη χώρα! Αν η Εγνατία Οδός δεν καθάριζε συνεχώς τα πρανή τοι δρόμου από πάσης φύσεως απορρίμματα θα ήμασταν χειρότεροι και από κάτι περιοχές στο Μπαγκλαντές ή την Ινδία που, όπως δείχνουν τα ντοκιμαντέρ, είναι κανονικοί σκουπιδότοποι. Άρα;
4) Εκείνο το τροχόσπιτο αλήθεια που έχει εγκατασταθεί κανονικά
κάτω από τον ανισόπεδο κόμβο και το οποίο είναι πηγή ρύπανσης με ό,τι
σκουπιδαριό υπάρχει γύρω του μαζεύοντας εκεί όλα τα αδέσποτα που βγαίνουν από το Πανεπιστήμιο τι ακριβώς ρόλο παίζει; Γιατί
δεν απομακρύνεται; Αόρατο είναι για την Περιφερειακή αρχή που έχει και την
ευθύνη του συγκεκριμένου δρόμου; Δεν συνιστά κατάληψη δημόσιου χώρου και
μάλιστα σε ιδιαίτερα ευαίσθητο κυκλοφορικά σημείο; Αν είναι έτσι να ψάξουν
κι άλλοι «εναλλακτικοί» χώρους ανάμεσα
στον δρόμο και να εγκαταστήσουν εκεί την
πραμάτεια τους.
5)Αποτελεί θετικό σημείο το ότι ο κ. Περιφερειάρχης δήλωσε τελευταία ότι τον ενοχλεί το γράψιμο στους τοίχους, ενημερώνοντας και για την πολιτική της Περιφέρειας σε σχέση με τα πανό και τις αφίσες στο οδικό δίκτυο ευθύνης της, που έχει δώσει εντολή να κατεβαίνουν άμεσα και να υποβάλλονται και μηνύσεις. Είναι μια αρχή να εκπολιτιστούμε κι εμείς, αν όμως η πρόθεση γίνει τελικά πράξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου